Είμαι πολύ χαρούμενη που μετά από τόσο καιρό, μετά απο τόση ταλαιπωρία βλέπω ξανά το γατούλη μου καλά και ελεύθερο!
Έχω αφηγηθεί τη περιπέτειά του, με τα δερματικά προβλήματα και τα φάρμακα... Σας είχα πεί ότι πήγαινε καλά μα όλο ξαναξυνόταν και μάτωνε, οι γιατροί όμως δεν επέτρεψαν άλλα φάρμακα για να μην πειραχτεί το συκώτι του που είναι ζωτικό όργανο.
Έτσι λοιπόν μια μέρα ο γατούλης μου δεν ξαναήρθε, έφυγε με τους φίλους του στη γειτονιά σα να ήξερε ότι η θεραπεία του τελείωσε. (Μια μέρα πριν φύγει μια κυριά τον είχε δεί και του είχε δώσει μια τροφή, ίσως για σκύλο αλλά εκείνος δεν την έφαγε κι ήρθε τρέχοντας σπιτι! χαχα! Μετά από ώρα κι ενώ είδε ότι η κυρία μάς μίλησε πήγε και την έφαγε την τροφή. Δεν παράτησε μάλιστα τη τροφή όταν πήγα κοντά να δώ τι τρώει. Η κυριά έδειξε ενδιαφέρον να τον πάρει και να τον φροντίσει αλλα΄την ενημέρωσα τι ειχε γίνει και τι είχαν πεί οι γιατροί, ότι δεν πρέπει να πάει άλλο φάρμακο.)
Πράγματι ήταν στη γειτονιά διότι εθεάθη από τον μπαμπά μου.
Μετά από καιρό τον πέτυχα κι εγώ, μάλλον μετά από ένα μήνα σχεδόν. Όλο το καιρό ανησυχούσα κι έλεγα που να είανι ο γατούλης μου, γύρναγα και τον αναζητούσα στα γύρω χωράφια, με παρηγορούσε το ότι ακόμα υπάρχει και είναι καλά, ίσως μάλιστα και να δημιούργησε και την οικογένειά του διότι εθεάθη να κουβαλάει φαϊ!
Όταν λοιπόν μια μέρα γυρισα πάλι από τη δουλειά κι έβαλα το κλειδί στην εξώπορτα τον άκουσα πλάϊ μου να νιαουρίζει παραπονεμένος, σα να πείναγε ή σα να έλεγε που ήμουν τόσο καιρό... Τι συγκινητικό! Φυσικα΄το υέιχα φυλαγμέν οένα φαγάκι και του το έδωσα! έιχε την πληγή ίσως πιό επιδεινωμένη αλλά είχε παχύνει κα ιφαινόταν πιό δυνατός! Δεν ξαναήρθε στην αυλή. Τον αγαπάω. Μια άλλη μέρα, τον ξαναείδα σε ένα χωράφι και του είπα Πάιδαρε! (το όνομά του) και αυτός με κοίταξε και μου απάντησε, και ήρθε μαζί μου ξανά ώς το σπίτι, χαρούμενος, με τις τούμπες του, δεν πίστευα σα μάτια μου, η πληγή είχε φύγει, ήταν σαν όπως τον κοίταζα κάποιος να έιχε σβήσει τη πληγή με γόμα!
Πόσο χαίρομαι που είναι καλά. Που ξέρει να προστατεύεται, που ξέρει να επιβιώνει μόνος του. Τον ξανατάϊσα, έφαγε αλλά θέλει την ανεξαρτησία του, του αρέσει που είναι με τους φίλους του και δυνατός. Σήμερα πάλι με έιδε, ήρθε τρέχοντας κοντά μου. Μετά συνέχισε τη βόλτα του. Χαίρομαι που με αναγνωρίζει, που ξέρει ότι υπάρχει κάποιος που τον αγαπά!
Η θεία μου μου είπε ότι ο εγγονός της έφερε ένα γατάκι κάτω απο 5 μηνων από την Καλαμάτα στην Αθήνα κι αυτή το έβαλε στο μπαλκόνι κα ιπεριέφραξε το μπαλκόνι κι άφησε το γατί εκεί ,ότι δε θέλει να το βάλει σπίτι, ότι δε θέλει να το πατήσει κανένα αμάξι, ότι θέλει να το στειρώσει......
Κι εγώ αναρωτιέμα ικα ιεκνευρίζομαι και δεν θέλω να τα ξέρω όλα αυτά ότι γίνονται και μάλιστα ''από αγάπη''.... Δηλαδή έιανι αγάπη να παίρνεις ένα ον απ΄οτην μάνα του που το μεγάλωνε και από την οικογένειά του; να το βάζεις σε ένα μπαλκόνι όπου δε θα ξαναδέι φίλο του είδους του, δε θα ξανακυνηγήσει πουλιά, ποντίκια, έντομα, δεν θα έχει καμία ευκαιρία να φάει αν δε του δώσεις εσύ, θα περάσει το χειμώνα σε ένα μπαλκόνι χωρίς καποιο καταφύγιο να κρυφτεί, και μετά θα του στερ΄΄ησεις αι την ευκαιρία-προορισμό της ζωής του να κάνει την οικογένεια του;;;;; Κι αυτό το αποκαλειτε ΑΓΑΠΗ;;;;;
Θα σας άρεσε μια αγέλη λύκων να σας πάρει, να σας κλεισει στη σπηλιά της, να σας βάλει αλυσίδα, να μην ξαναδείτε άνθρωπο κα ινα σας στειρώσει;;;; ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ.
Γιατί στερέιτε τη ΖΩΗ από τα ζώα απλά για να τα βλέπετε στα σαλόνια σας;;;;
Σίγουρα τα ζώα που ζουν έξω μόνα κινδυνεύουν από το κάθε τί όμως η φύση τα έκανε να προφυλάσσονται μόνα τους, δεν είναι η ζωή τους να ειναι φυλακισμένα. Εγώ βοήθησα το γατούλη όπως και τόσα άλλα όταν ήσαν καλά κι όταν αρρώσταιναν, δεν τα πήρα ποτέ από το φυσικό τους περιβάλλον, δεν τους στέρησα την οικογένεια, τις φιλίες, τη ξεγνοιασιά, την ελευθερία... τη χαρά να πάιζουν με τα μικρά τους και τα αδερφάκια τους, τη χαρά του να έχυν στην αγκαλιά τους το παιδάκι τους.....
ΑΓΑΠΩ δεν σημαίναι σκλαβώνω!
Υ.Γ οι ''ΦΙΛΟΖΩΙΚΕΣ'' δεν ήρθα ποτέ ΚΑΝ να δουν τα αδέσποτα γατάκια που υπεφεραν οταν τους τηλεφωνησα, ούτε τα εγκαταλελημένα, ουτε τα άρρωστα, ούτε τα χτυπημένα!
.......................... απλά ...ΑΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟΙ
Έχω αφηγηθεί τη περιπέτειά του, με τα δερματικά προβλήματα και τα φάρμακα... Σας είχα πεί ότι πήγαινε καλά μα όλο ξαναξυνόταν και μάτωνε, οι γιατροί όμως δεν επέτρεψαν άλλα φάρμακα για να μην πειραχτεί το συκώτι του που είναι ζωτικό όργανο.
Έτσι λοιπόν μια μέρα ο γατούλης μου δεν ξαναήρθε, έφυγε με τους φίλους του στη γειτονιά σα να ήξερε ότι η θεραπεία του τελείωσε. (Μια μέρα πριν φύγει μια κυριά τον είχε δεί και του είχε δώσει μια τροφή, ίσως για σκύλο αλλά εκείνος δεν την έφαγε κι ήρθε τρέχοντας σπιτι! χαχα! Μετά από ώρα κι ενώ είδε ότι η κυρία μάς μίλησε πήγε και την έφαγε την τροφή. Δεν παράτησε μάλιστα τη τροφή όταν πήγα κοντά να δώ τι τρώει. Η κυριά έδειξε ενδιαφέρον να τον πάρει και να τον φροντίσει αλλα΄την ενημέρωσα τι ειχε γίνει και τι είχαν πεί οι γιατροί, ότι δεν πρέπει να πάει άλλο φάρμακο.)
Πράγματι ήταν στη γειτονιά διότι εθεάθη από τον μπαμπά μου.
Μετά από καιρό τον πέτυχα κι εγώ, μάλλον μετά από ένα μήνα σχεδόν. Όλο το καιρό ανησυχούσα κι έλεγα που να είανι ο γατούλης μου, γύρναγα και τον αναζητούσα στα γύρω χωράφια, με παρηγορούσε το ότι ακόμα υπάρχει και είναι καλά, ίσως μάλιστα και να δημιούργησε και την οικογένειά του διότι εθεάθη να κουβαλάει φαϊ!
Όταν λοιπόν μια μέρα γυρισα πάλι από τη δουλειά κι έβαλα το κλειδί στην εξώπορτα τον άκουσα πλάϊ μου να νιαουρίζει παραπονεμένος, σα να πείναγε ή σα να έλεγε που ήμουν τόσο καιρό... Τι συγκινητικό! Φυσικα΄το υέιχα φυλαγμέν οένα φαγάκι και του το έδωσα! έιχε την πληγή ίσως πιό επιδεινωμένη αλλά είχε παχύνει κα ιφαινόταν πιό δυνατός! Δεν ξαναήρθε στην αυλή. Τον αγαπάω. Μια άλλη μέρα, τον ξαναείδα σε ένα χωράφι και του είπα Πάιδαρε! (το όνομά του) και αυτός με κοίταξε και μου απάντησε, και ήρθε μαζί μου ξανά ώς το σπίτι, χαρούμενος, με τις τούμπες του, δεν πίστευα σα μάτια μου, η πληγή είχε φύγει, ήταν σαν όπως τον κοίταζα κάποιος να έιχε σβήσει τη πληγή με γόμα!
Πόσο χαίρομαι που είναι καλά. Που ξέρει να προστατεύεται, που ξέρει να επιβιώνει μόνος του. Τον ξανατάϊσα, έφαγε αλλά θέλει την ανεξαρτησία του, του αρέσει που είναι με τους φίλους του και δυνατός. Σήμερα πάλι με έιδε, ήρθε τρέχοντας κοντά μου. Μετά συνέχισε τη βόλτα του. Χαίρομαι που με αναγνωρίζει, που ξέρει ότι υπάρχει κάποιος που τον αγαπά!
Η θεία μου μου είπε ότι ο εγγονός της έφερε ένα γατάκι κάτω απο 5 μηνων από την Καλαμάτα στην Αθήνα κι αυτή το έβαλε στο μπαλκόνι κα ιπεριέφραξε το μπαλκόνι κι άφησε το γατί εκεί ,ότι δε θέλει να το βάλει σπίτι, ότι δε θέλει να το πατήσει κανένα αμάξι, ότι θέλει να το στειρώσει......
Κι εγώ αναρωτιέμα ικα ιεκνευρίζομαι και δεν θέλω να τα ξέρω όλα αυτά ότι γίνονται και μάλιστα ''από αγάπη''.... Δηλαδή έιανι αγάπη να παίρνεις ένα ον απ΄οτην μάνα του που το μεγάλωνε και από την οικογένειά του; να το βάζεις σε ένα μπαλκόνι όπου δε θα ξαναδέι φίλο του είδους του, δε θα ξανακυνηγήσει πουλιά, ποντίκια, έντομα, δεν θα έχει καμία ευκαιρία να φάει αν δε του δώσεις εσύ, θα περάσει το χειμώνα σε ένα μπαλκόνι χωρίς καποιο καταφύγιο να κρυφτεί, και μετά θα του στερ΄΄ησεις αι την ευκαιρία-προορισμό της ζωής του να κάνει την οικογένεια του;;;;; Κι αυτό το αποκαλειτε ΑΓΑΠΗ;;;;;
Θα σας άρεσε μια αγέλη λύκων να σας πάρει, να σας κλεισει στη σπηλιά της, να σας βάλει αλυσίδα, να μην ξαναδείτε άνθρωπο κα ινα σας στειρώσει;;;; ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ.
Γιατί στερέιτε τη ΖΩΗ από τα ζώα απλά για να τα βλέπετε στα σαλόνια σας;;;;
Σίγουρα τα ζώα που ζουν έξω μόνα κινδυνεύουν από το κάθε τί όμως η φύση τα έκανε να προφυλάσσονται μόνα τους, δεν είναι η ζωή τους να ειναι φυλακισμένα. Εγώ βοήθησα το γατούλη όπως και τόσα άλλα όταν ήσαν καλά κι όταν αρρώσταιναν, δεν τα πήρα ποτέ από το φυσικό τους περιβάλλον, δεν τους στέρησα την οικογένεια, τις φιλίες, τη ξεγνοιασιά, την ελευθερία... τη χαρά να πάιζουν με τα μικρά τους και τα αδερφάκια τους, τη χαρά του να έχυν στην αγκαλιά τους το παιδάκι τους.....
ΑΓΑΠΩ δεν σημαίναι σκλαβώνω!
Υ.Γ οι ''ΦΙΛΟΖΩΙΚΕΣ'' δεν ήρθα ποτέ ΚΑΝ να δουν τα αδέσποτα γατάκια που υπεφεραν οταν τους τηλεφωνησα, ούτε τα εγκαταλελημένα, ουτε τα άρρωστα, ούτε τα χτυπημένα!
.......................... απλά ...ΑΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.